Kanada’daki maliye bakanları, başka yerlerde olduğu gibi, genellikle vergi politikalarının zenginler üzerindeki etkisinden endişe duyuyorlar. Sürgünlere yol açmamak için ülkelerinin rekabetçi olmasını istiyorlar.
Bu bağlamda, yakın tarihli bir rapor, özellikle siyasi çıkarlar gibi mali nedenler dışındaki nedenlerle, zenginlerin göç hareketlerinin etkisine ilişkin bir genel bakışa sahip olmak için çok yararlıdır. Bu rapor Henley & Partners, Londra tarafından hazırlanmıştır. Dünyanın dört bir yanına dağılmış yaklaşık otuz ofisi bulunan firma, varlıklı kişilere ikamet ettikleri ülkeyi değiştirmeleri konusunda danışmanlık yapıyor.
Rapora göre, şaşırtıcı olmayan bir şekilde, 2022’de en çok milyoneri kaybeden Çin (10.800), ardından Rusya (8.500) Ukrayna’daki savaşta kaybetti. Şirket, 2023 yılına kadar Rusya’dan yapılan çıkışların 3.000’e düşmesini, Çin’dekilerin ise 13.500’e ulaşmasını bekliyor.
Batı’da, zenginlerin girişleri ve çıkışları arasındaki bu boşluk, bu yıl özellikle İngiltere’yi etkileyecek. Rapor, 2022’de 1.600 olan Brexit ülkesinin 2023’te 3.200 varlıklı net çıkışı olacağını tahmin ediyor. Yüksek net değere sahip insanlar, 1 milyondan fazla varlığa sahip olarak tanımlanır.
Kanada’daki çoğu milyarder
Avustralya ve Kanada bu portrede en iyi sırada yer alıyor. Nispeten küçük nüfuslarına rağmen bu iki ülke, 2022’ye kıyasla %30’luk bir artışla, 2023’te sırasıyla 5.200 ve 1.600 yeni zengin net giriş görmelidir.
Karşılaştırıldığında, ABD’nin 2023 yılına kadar 2.100 milyarderi ve Fransa’nın 1.000 milyarderi karşılaması bekleniyor. Birleşik Arap Emirlikleri, 2023 yılına kadar 4.500 milyoneri ağırlayarak öne çıkıyor.
Henley & Partners’a göre, ülkelere taşınan milyarderlerin sayısı son 10 yılda istikrarlı bir şekilde artarak 2013’te 51.000’den 2022’de 84.000’e yükseldi. Şirket, bu sayının 2023 yılına kadar 122.000’e ulaşacağını tahmin ediyor.
Henley & Partners basın açıklamasında, “Siyasi istikrar, düşük vergi rejimleri ve kişisel özgürlüklerle nerede yaşamak istediklerini seçenler için önemli bir itici güçtür.” Dedi. Raporda, İngiltere ve ABD’de yaklaşan seçimlerin bazı milyonerlerin seçimi için anahtar olabileceği belirtildi.
Zenginin derdi ne…
İnşaat ve Ücretler
Quebec’teki salgın sırasında, diğer şeylerin yanı sıra, işgücü kıtlığı zemininde inşaat sektöründeki ücretlerin arttığı iyi bilinmektedir. Ancak tesisatçıların, marangozların ve diğer zanaatların yükselişi nasıl görünüyor ve Kanada’nın geri kalanıyla nasıl kıyaslanıyor?
Kanada İstatistik Kurumu, Cuma günü konuya biraz ışık tutan veriler yayınladı.
Son beş yılda Quebec, Kanada’nın beş büyük bölgesi arasında sendika üyelerinin ücretlerinde en büyük artışı gördü. Yükseliş bazen diğer yerlerden daha yüksektir.
Böylece, marangozlar, marangozlar veya elektrikçilerin hepsi son beş yılda %11’den fazla, Ontario’da %6’dan fazla ve Prairies’de %3’ten az artış gösterdi. Kanada İstatistik Kurumu verilerine göre, analiz ettiğim beş ticaretten, işçilerin ücretleri Quebec’te arttı (%13,7).
Büyük artışlara rağmen, Quebec’teki saatlik ücretler diğer illeri, özellikle de Ontario’yu yakalamak zorunda değil.
Kanada İstatistiklerine göre, Montreal’de sendikalı bir elektrikçinin saatlik ücreti (60 dolar) Halifax, Nova Scotia veya Calgary’de ödenenlere benzer. Ancak bu, Toronto’daki zirveden (70 $) önemli ölçüde daha düşük. Benzer bir gözlem tesisatçılar için de geçerlidir.
Öte yandan, ressamlar Montreal’de (saatte 55 dolar) Calgary veya Vancouver’dakinden (52 dolar) daha fazla kazanıyor.
Hesaplama için kullanılan saat ücretlerinin, belirli sosyal yardımlar (ücretli izinler, ücretli resmi tatiller, emeklilik planlarına yapılan katkılar vb.) dahil olmak üzere sendika çalışanlarının temel ücretlerine karşılık geldiğine dikkat edin. Kâr marjına ek olarak pek çok ücreti içeren küçük yüklenicilerin konut işleri için talep ettikleri oranı mutlaka temsil etmezler.
Bu istatistikler Kanada verileridir ve Quebec’teki daha sıkı düzenlemelerin inşaat maliyetleri üzerindeki etkisini ölçmemize izin vermez.
“Yemek sever. Özür dilemeyen alkol gurusu. Tutkulu internet meraklısı. Sert analist. Oyuncu.”
